Makabryczna interwencja !

Rozalka w stanie statycznym

Kochani dalszy ciąg naszego Szoguna vel Pikselka
Historia wzruszająca. I smutek i pożegnanie i radość... samo życie
Zapraszamy do czytania. > Metr merdającej rozmowy: o psie, który przynosił kapcie. I nie tylko ! <

Kochani nasza śliczna Hera doczekała się swojego miejsca ! Hera to kiedyś bardzo smutna sunia, z pseudohodowli... Okrutny człowiek zgotował temu psiakowi los nie do pozazdroszczenia. Dzisiaj wszystko wygląda inaczej. Hera ma rodzinę, dom, szacunek, wszystko to czego dla niej chcieliśmy. Kochana nasza żyj szczęśliwie ze swoimi Dużymi. Pozdrawiamy serdecznie rodzinę Hery :
"...zgodnie z obietnicą wysyłamy kilka zdjęć Hery z jej nowego
domu. Jak Pani wie z naszych rozmów telefonicznych, Hera na dobre
zadomowiła się nie tylko w naszym mieszkaniu, ale też w rodzinie i serca
wszystkich jej członków. Jest cudownym spokojnym, przytulaśnym i bardzo
cierpliwym psem, który dodatkowo ma też dobre maniery- prawie nie
szczeka, nie żebrze przy stole o jedzenie, grzecznie zostaje sama, gdy
wychodzimy do pracy i radośnie wita nas, jak wracamy. Z tej radości
prawie salta w powietrzu wykręca;-) Po dwóch pierwszych dniach tęsknoty
za Panią odzyskała radość życia. Sypia oczywiście w łóżku-
początkowo spała u mnie w nogach, ale ostatecznie uznała, że może
dzielić łóżko z Zosią. Wciąż niestety unika kontaktów z innymi
psami, na spacerach omija je szerokim łukiem, a na wybiegu udaje, że jej
nie ma i nie próbuje wchodzić w interakcje ze swoimi pobratymcami- no
chyba, że któryś ją zaczepi- wtedy zdarza jej się nawet warknąć i
pokazać zęby. Ale mamy nadzieję, że z czasem zacznie się bawić nie
tylko z ludźmi, ale też z innymi psiakami. Za to inne zwierzaki lubi-
koty naszej starszej córki zupełnie jej nie przeszkadzają, w parku goni
wiewiórki i dziwi się, jak umykają na drzewo, próbowała zaprzyjaźnić
się z jeżem, a i ptaszki traktuje przyjaźnie."

więcej zdjęć z domu Hery