Ptyś

Poniedziałek jest przyjemny, gdy rozpoczynają go dobre wieści a my takowe mamy : od Ptysia. Ptyś to jeden z bardziej skrzywdzonych psiaków jakie widzieliśmy. Mikrojamniczek znaleziony z krowim łańcuchem na szyi. Dzisiaj Ptyś żyje pełnią życia, ma wspaniały dom. Cieszymy się szczęściem Ptysia, bo wiemy, że trafił na swojego Ludzia !
"Witam ponownie i jak zwykle z dobrymi wiadomościami. Ptyś jest z nami od zawsze( tak naprawdę to minęło 4,5 roku we wrześniu), ma się jak najlepiej. Jest to poważny pies, który nie zdaje sobie sprawy ze swoich małych rozmiarów. Swego terytorium, swojego stada broni jak niepodległości. Na obcym terenie zachowuje się spokojnie i nie zaczepia nikogo, przestał atakować przejeżdżające samochody. Zawsze ma dobry humor i apetyt. Pięknie wyczyścił sobie zęby, pozwala bez problemów na wszelkie zabiegi pielęgnacyjne, choć minę ma wtedy nietęgą. Codziennie chodzimy na spacery, nie ma usprawiedliwienia- ani brak czasu, ani brzydka pogoda z tego nie zwalnia. Dzięki temu trzyma piękną linię i rzeźbę mięśniową ma taką, że mógłby pozować do pomnika jamnika ( o ile taki by powstawał) . Tylko język mu ciągle wypada, ale to mu tylko dodaje uroku. Nie kopie w ogrodzie, nie niszczy niczego w domu, nie ma na swym koncie ani jednej szkody. Pięknie pływa, ale to nie jest niestety jego pasją , a szkoda, bo moją jest i mieszkamy o 100 m od jeziora Tałty, a w tym roku lato było piękne i długie, a woda ciepła . Przesyłamy kilka zdjęć z tego pięknego czasu- z naszych kochanych Mazur i znad Bałtyku, gdzie w Stegnie jest sympatyczny pensjonat przyjazny psom ( o ile ktoś byłby zainteresowany, mogę dać namiary). Jedno ze zdjęć przedstawia nagrobek żony mazurskiego pisarza Ernsta Wiecherta -Mety - z jamnikiem. Jeśli ktoś będzie na Mazurach niech zajrzy nad piękne śródleśne Jezioro Majcz Wielki, warto zobaczyć i jezioro- chyba jedno z piękniejszych na Mazurach- i nagrobek. Pozdrawiamy serdecznie!"

więcej zdjeć Ptysia

Ptyś listopadowy !

22.11.2018
Ptyś listopadowy bez zbędnych wstępów :
"Kochani! Listopad, prawdziwe dno roku, a tu takie dobre wiadomości- staruszek ze Szczecina adoptowany, Masza i Iwanek zdrowieją i pięknieją w oczach. Tak się cieszymy, że musimy podzielić się tą radością i cały czas trzymamy kciuki( na dłoniach i łapach) za wszystkich podopiecznych Fundacji. U nas na Mazurach głęboka jesień. Ptyś odmawia noszenia sweterków i kurteczek, dzielnie chodzi bez odzieży. Jeśli go ubrać, a wielokrotnie próbowałam, idzie bokiem, drapie się, nie jest sobą, po zdjęciu odzieży odzyskuje zwykły wigor. Jeśli pada deszcz, nie idzie w ogóle, tyle co na siku. Przesyłamy zdjęcia z ostatniego sobotniego spaceru( za dnia, i nawet było trochę słońca, na co dzień spacerujemy bowiem po ciemku, bo pracuję do 16-tej, obiad, kawka i spacer wypada na 18-tą; na szczęście od dwóch lat mamy na wsi porządne, ledowe oświetlenie, asfalt i chodnik, wcześniej spacerowaliśmy z latarką i po błocie- ale i tak codziennie- pamiętajcie, że ruch może zastąpić każdy lek, ale żaden lek nie zastąpi ruchu i spacerujcie ze swoimi psami!) . Pozdrawiamy gorąco( a tak na marginesie- kto pamięta piosenkę, której fragment jest w tytule naszego listu?). Ewa, Ptyś z Figą i cała rodzina z przyjaciółmi".

Kochani niedawno Ptyś obchodził swoje piąte adopciny ! Ptyś to mikrusek, który trafił do nas z resztkami krowiego łańcucha na szyi. Z historią jamniczka można się zapoznać na naszym forum, gdzie znajduje się wątek Ptysia ( link poniżej ) Dzisiaj Ptyś to inny psiak ale nie miał lekko u progu życia... Przeczytajcie list z domu Ptysia ".
"Kochani! 22 marca 2014 roku zobaczyliśmy się z Ptysiem po raz pierwszy i od tego czasu jesteśmy razem na dobre i na złe. To już pięć lat... A pamiętam ogłoszenie " maleńki jamnik Ptyś szuka domu"- tak to się zaczęło. Zostaliśmy rodziną Ptysia i fanami jamników oraz oczywiście Jamników Niczyich. Dziękujemy za Ptysia i wszystkie zwierzęta, którym pomagacie, staramy się być z Wami i wspierać Waszą działalność- także JEDNYM PROCENTEM. Przesyłam parę zdjęć Ptysia, nie jest on fanem pozowania, na jednym pokazuje, jak pięknie zadbał o zęby ( myjemy pastą i szczotką co drugi dzień), a na innym, że nadal wypada mu język, co mu zresztą tylko dodaje uroku. No i oczywiście jest typowym jamnikiem: uwielbia spacery na łonie natury, ale tylko wtedy, gdy jest ciepło ( w przeciwnym razie pójdzie oczywiście też, jak każdy pies, ale w jego wzroku można wyczytać apel- nie zabijajcie jamnika!), śpi zakopany w kocyki, a gdy nocą się odkryje, to budzi mnie, by go przykryć, stukając łapą w ramę łóżka, w czasie posiłków siada z boku i wpatruje się (właściciele jamników wiedzą jak), no i ogólnie jest słodki, jak to ptyś . Jest też doskonałym stróżem posesji, gdy obcy wstąpi na jego teren, to szczeka tak, jakby się piekło otwierało, jak to określił wujek ( z zazdrością, bo jego pies szczekał za mało- w/g niego)- a Ptyś aż się zanosi, wprost płacze, jest doskonałym towarzyszem podróży, kulturalnie zachowuje się w hotelach i na wizytach, nie szczeka bez potrzeby, z radością uczestniczy w wielokilometrowych spacerach, jest poręcznych rozmiarów, nie zajmuje dużo miejsca, jest lekki, łatwo go wnieść po schodach. A więc, proszę Państwa, tylko jamnik!!! Najlepiej miniaturowy i po przejściach! Serdecznie pozdrawiamy i mamy nadzieję, że odwiedzimy Was w Jamnikowie."

Ptyś pozdrawia z Mazur ! Jednak nie przebywa ona tam na wyjazdowych wakacjach lecz... jego wakacje trwają cały rok ! Ptyś po prostu mieszka w tak pięknych okolicznościach przyrody i potrafi z tego korzystać. Kochany Ptysiu życzymy ci nieustającego relaksu i szczęścia , po tym co przeszedłeś w swoim życiu należy ci się to ! Dziękujemy Pani Ewie za pamięć o nas i pozdrawiamy serdecznie.
Z historią Ptysia można zapoznać się na naszym forum.